J.B.S.V. Dorknoper

• 7 jan. 2018 12:50:00

Verslag Brussel

Daar stonden we dan stipt 9 uur op het station te Groningen.  Voor een student toch wel erg vroeg, zeker als je de vorige avond tegen alle bedoelingen in weer iets te veel gedronken hebt. Enfin, het mocht de pret niet drukken want voor mij was dit het eerste Dorknoper reisje en wel naar Brussel. Na vele inspanningen heeft het bestuur dit reisje kunnen regelen, waarvoor hulde. Desondanks ontstond bij het vertrek het eerste grote probleem. De tickets waren vergeten ... paniek! ... Maar uiteindelijk stond niets in de weg voor dit legendarische weekendje. Dus onze reis ging gewoon door. Eenmaal aangekomen in de Belgische hoofdstad gingen we gelijk naar de Europese Commissie. Het eerste verhaal ging over hoe het werkt bij de EU en al haar instellingen en het tweede verhaal waar je over moet beschikken om in Brussel te kunnen werken. Interessant, maar na afloop merkte ik dat niet iedereen dat echt ambieerde. Niemand wilt tenslotte weer de Franse lessen van vroeger oppakken.

Na een opfrisbeurt trokken we met zijn allen de stad in, want ja zoals een echte student betaamd ben je natuurlijk uitsluitend studie gerelateerd bezig. We kwamen in een leuk trendy cafeetje ergens in het centrum. De speciaal biertjes gingen er soepeltjes in (voor een enkeling niet weggelegd natuurlijk). Na verloop van tijd moest er wel een beetje gedanst worden en trokken we een ander café in. Bier voor slechts 1 euro, alsof we in de Poelestraat in Groningen waren. Ondanks de leuke sfeer bleek iets later dat een portemonnee gestolen was. Aii, wel erg zuur dus gingen we met zijn allen naar huis. Eenmaal rustig in slaap gevallen kwamen mijn twee kamergenoten – Jorn en Tom - nog even de boel op stelten zetten en elkaar bekogelen. De voorzitter van de vereniging Nadie, stoer dat ze is wist de heren tot de orde te roepen en maande ze tot kalmte.

De volgende ochtend begon vroeg, ik had de ietwat ondankbare taak om een ontbijtje te fixen. Gelukkig was ik niet in mijn eentje en kon ik de inspiratie aan de dames overlaten. De wijk van ons hotel was niet echt Belgisch, dat we in de buurt van Molenbeek zaten verklaart achteraf een hoop. Maar goed het Arabische brood was best goed te pruimen en over de melk begin ik liever niet.

De grote jongens die de vorige avond nog een hoop bombarie hebben gemaakt in het hotel lagen uiteraard nog lekker te pitten en konden uiteraard absoluut niet mee, dus gingen wij zonder hen naar het chocolademuseum. In mijn ogen het minst educatieve museum dat ik ooit heb gezien. Je kon het verschil proeven tussen een chocoladeboon uit Nicaragua en een chocoladeboon uit Afrika.  Yes, daar worden we wijzer van! Maar we krijgen wel leuk een zakje chocolade mee, dus het vrouwelijke deel van Dorknoper was ook weer blij. Een memorabel moment was ook dat Robbert-Jan nog even een chocoladetank omkieperde en alle op de grond liggende chocolaatjes terugdeed in de tank.

Het leukste deel van de dag – een bezoekje aan het Europees parlement – kwam nog maar eerst hadden we een paar uurtjes vrij. Tsja, dan moet je wel even langs manneke pis. HET beeld van België maar uiteindelijk fungeert het slechts als reden om onze zuiderburen belachelijk te maken denk ik.

Eenmaal aangekomen in het Europees parlement stond eerst een rondleiding op het programma waarna we onthaald werden door Europarlementariër Matthijs van Miltenburg.  Een flamboyante man die buiten het zware werk in Brussel erg graag een duikje neemt in Zuid-Frankrijk. In mijn ogen het goede voorbeeld van iemand die hard werkt maar ook geniet. Hij nam uitgebreid de tijd al onze vragen te beantwoorden en ik denk dat iedereen het wel geslaagd vond.

Wij hebben het voorbeeld van Matthijs goed gevolgd want diezelfde avond namen we het erg nog van met een driegangenmenu in een klassiek Belgisch restaurant. Na heerlijk gegeten te hebben kwam de ware aard van het studentenbeestje toch weer naar boven en hebben we gezellig nog een keer wat gedronken met zijn allen. Ons gezelschap kreeg uiteindelijk nog een special guest, een jongeman die met ons meeliep en uiteindelijk wat te eten gaven. Onderweg naar het hotel hebben wij hem pas na meerdere pogingen weten te lozen. Ach ja zo gaan die dingen in het buutnland! De volgende ochtend was iedereen wel een beetje gesloopt. Ik ben nog maar even een quasi geïnteresseerd toeristje gaan spelen en heb wat door het centrum geslenterd.

Eenmaal onderweg naar huis kon ik de balans wel opmaken. Dit waren 3 geweldige dagen, waarbij ik heb kunnen proeven hoe het is om te werken bij de EU.  Echter, zal ik vooral bier blijven proeven volgens Hielke. Die mij goed pakte met een leuke meme. Hoe dan ook, het was leuk en nu op naar Sofia!

Geschreven door: Rein